Flétta Sigmundar Davíðs

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Framsóknarflokksins, berst fyrir pólitísku lífi sínu þessa dagana. Það eitt virkar eiginlega dálítið skrýtið. Svo vonlaus virðist aðstaða hans, að maður hefði frekar átt von á að hann myndi hreinlega hætta þessu vafstri og snúa sér að öðru.

En fyrst hann ákvað að snúa aftur má gera ráð fyrir að hann hafi einhvers konar fléttu uppi í erminni. Auðvitað ríkir fullkomin óvissa um það, hvort hann nær endurkjöri sem formaður eða hvort honum verði hreinlega steypt af stóli á flokksþingi. Líklegust til þess er trúlega Eygló Harðardóttir, en Höskuldur Þórhallson gæti líka komið til greina.

Það má þess vegna velta fyrir sér hvor fyrsti dagskrárliðurinn í fléttu Sigmundar Davíðs, sé fólginn í því að koma í veg fyrir að flokksþing verði haldið. Þannig gæti hann hreinlega smokrað sér fram hjá formannskjöri. Ummæli hans eftir endurkomuna gætu bent í þá átt að hann vilji draga það nægilega lengi að ákveða kjördag til að of seint verði að boða flokksþing.

Efstu sætin í báðum Reykjavíkurkjördæmunum eru laus, þar eð bæði Vigdís Hauksdóttir og Frosti Sigurjónsson hafa lýst því yfir að þau séu að hætta. Í Reykjavík hefur þegar verið ákveðið að stillt verði upp á lista. Það merkir að Sigmundur Davíð gæti tryggt sér efsta sætið í öðru Reykjavíkurkjördæminu, án þess að þurfa svo mikið sem að taka þá áhættu að fara í gegnum neins konar forval.

Takist honum að draga tímasetningu kjördags á langinn, má gera ráð fyrir að Alþingi verði að mestu óstarfhæft í haust. Stjórnarandstaðan heldur vafalaust uppi linnulausu málþófi þar til kjördagur hefur verið ákveðinn. Það hentar Sigmundi Davíð ágætlega og ekki ósennilegt að þetta sé einmitt liður í áætlun hans. Hann fær þá ágætis tækifæri til að úthúða stjórnarandstöðunni fyrir sífelldar loftárásir og útskýra fyrir almenningi að vegna hegðunar pólitískra andstæðinga, verði líklega ekkert úr kosningum fyrr en vor.

Kosningar verða engu að síður í haust og það er Sigmundi Davíð fullkomlega ljóst. Á endanum stillir Bjarni Benediktsson honum upp við vegg og hótar að slíta stjórnarsamstarfinu. Bjarni er ekki búinn að gleyma dapurlegum áhrifum þess „pólitíska ómöguleika“ að efna til þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB-málið og hann treystir sér örugglega ekki í kosningar með önnur jafn skýr svik við kjósendur á bakinu.

En sé staðan raunverulega sú að Sigmundur Davíð treysti sér ekki í flokksþing og formannskjör, er þetta flétta sem mögulega gæti gengið upp og hann gæti þannig tryggt sér bæði áframhaldandi formennsku og efsta sæti á lista án nokkurra kosninga innan Framsóknarflokksins.

Sigmundur Davíð er þó örugglega búinn að hugsa miklu lengra. Ætli hann sér að halda pólitískum áhrifum áfram verður Framsóknarflokkurinn að vinna í það minnsta varnarsigur.

Og til þess að svo megi verða þarf Sigmundur Davíð að draga kanínu upp úr hatti. Jafnvel vorkunnsemi almennings dugar skammt. Að auki kann hann miklu betur við sig í sókn en vörn. Ef við gerum ráð fyrir að hann sé þegar búinn að hugsa þessa fléttu til enda, er eiginlega eina spurningin hvaða kanína kemur upp úr hattinum.

Það hvarflar að mér að hún gæti heitið: Afnám verðtryggingar.