Stóryrtir náttúruverndarsinnar

Umsýsla vegna aukinnar ferðamennsku er orðin langstærsti atvinnuvegurinn hér  á landi. Forsenda þess er aðdráttarafl íslenskra náttúruperlna sem hafa dregið til sín umtalsverðan fjölda ferðamanna og skapað amk 7000 störf á undanförnum árum. Það stefnir í það á næstu árum að hún muni skapa meiri gjaldeyristekjur en öll stóriðjan og útgerðin samanlagt. Þrátt fyrir þetta berst ríkisstjórnin með öllum ráðum gegn þessari þróun með formann atvinnunefndar Alþingis í broddi fylkingar, sem hefur það efst á stefnuskrá sinni að bjarga álverinu í Helguvík. Stefnt er að eyðileggja sem flestar náttúruperlur landsins og byggja þar orkuver. Böðlast er yfir lög og reglur um Rammaáætlun og reynt að kippa inn virkjunum sem búið er að afgreiða í friðunarflokk.

 

Ráðherrar ríkisstjórnarinnar ásamt stjórnarþingmönnum reita hár sitt endurtekið yfir því hvers vegna náttúruverndarsinnar noti sterk orð. Við skulum fara í stuttu máli yfir hvað liggi t.d. að baki yfirlýsinga Bjarkar í erlendum miðlum?

 

Í fjárlögum sem er verið að afgreiða þessa stundina eiga að fara 30 milljónir fyrir álver á Hafursstöðum. Samkeppnisfært álver gengur ekki upp nema með lágu orkuverði og stórri og hagkvæmri rekstrareiningu. Það þýðir að álver á Hafursstöðum þarf a.m.k. 600 MW. Þetta er það sem ríkisstjórnin stefnir að. Þrátt fyrir að hún hafi margsinnis gefið yfirlýsingar um að Ísland eigi að verða fyrirmynd annarra hvað varði útblástur.

 

Þar til viðbótar er búið að afgreiða fjögur kísilver, reyndar einungis fyrstu áfangar sem hafa verið kynntir af fjórum. Þau munu þurfa um 400 – 560 MW þegar upp er staðið. Og svo er það sæstrengurinn. Einhver orka þarf að vera til svo hægt sé að fjármagna strenginn. Bretar eru tilbúnir að fjármagna strenginn og uppbyggingu raforkudreifikerfisins hér á landi, en samkvæmt breskum og ESB lögum geta þeir það ekki nema reistar verði nýjar virkjanir. Strengurinn þarf minnst 600 MW ef út í hann verði farið. Allt þetta sem er í pípum ríkistjórnarinnar kallar samtals á um 1000 – 1800 MW.

 

Það kallar á endurbyggingu alls orkudreifikerfisins og línu yfir Sprengisand sem er forsenda að framkvæmanlegt sé að safna saman allri umframorku á landinu. Til að anna þessari orkuþörf þarf að virkja sem svarar allt að þremur Kárahnjúkavirkjunum. Það eru ekki margir stórir virkjanakostir í boði. Þar er efstur að beina Jökulsá á Fjöllum er beint niður í Arnardal kaffæra hann og grafa þaðan göng niður í Jökulsárdal og fórna Dettifoss. Síðan eru það virkjanir á Sprengisandi, að Fjallabaki með Bjallavirkjun og virkjun við Atley.

 

Auka þarf afköst virkjana í neðri hluta Þjórsá með því að grafa skurð og veita Hvíta niður í Þjórsárdal með tilheyrandi áhrifum á laxastofninn í Atlandshafi. Svo er það Skjálfandafljót og eyðilegging Aldeyjarfoss og fossaröðina fyrir ofan hann. Þá er það virkjanir í Jökulsám Skagafjarðar og eyðilegging á náttúruverðmætum Héraðsvatna ásamt besta siglingafljóti á Íslandi. Síðan eru það gufuaflsvirkjanirnar í náttúruperlum Reykjaness, þar eru Eldvörp og Krýsuvík.

 

Framangreint er ástæða þess að náttúruverndarsinnar grípa til stórra orða. Því að er mikið í húfi og íslenskir ráðmenn virða landslög og rammaáætlun í engu og vaða yfir allt og alla. Þeir svífast einskis og vilja fórna enn stærri svæðum í íslenskri náttúru undir virkjanir og önnur mannvirki. Ráðamenn hafa ekki svarað náttúruverndarfólki með málefnanlegum hætti frekar er beitt persónulegu skítkasti. Almenningur er afgreiddur í heilu lagi með því að þeir sem röfli um náttúruvernd séu vinstra liðið og allir viti nú hvernig það fólk er. Vill ekkert og er á móti öllu. Hinir eru hægra liðið, það eru þeir sem vilja byggja upp landið. Lengra nær hugsun þessa fólks ekki og íslensk náttúra sem hefur staðið undir uppbyggingu íslensks hagkerfis eftir Hrunið stendur uppi óvarin.

 

Hvers vegna er virðing Alþingis í eins stafs tölu? Það er liðlega helmingur kjósenda sem gefur upp skoðun sína í skoðanakönnunum. Helmingur þeirra segjast ekki geta hugsað sér að kjósa gömlu flokkana? (þeas fjórðungur kjósenda er ákveðin hvað hann muni kjósa) Þeir sem sitja nú ráðherrastólum eru greinilega pirraðir yfir því að almenningur skuli ekki vera ánægður, og skuli þar að auki voga sér að ræða eitthvað sem er óþægilegt. Þess vegna er reynt að koima RÚV fyrir kattarnef og fjársterkir bakhjarlar ríkisstjórnarinnar kaupa upp alla fjölmiðla sem gagnrýna störf ríkisstjórnarinnar. Þrátt fyrir allt þetta krefst almenningurt þess hins vegar að skoðanir hans séu virtar og honum sé sýnd virðing.

 

Forsætisráðherra útskýrði þetta nýverið fyrir okkur með einkar góðum hætti : „Topparar láta staðreyndir eða framtíðina ekki þvælast mikið fyrir sér. Fyrir þá er aðalatriðið að vera maður líðandi stundar, sá sem fangar athyglina og verður vinsæll meðal trúgjarnra um sinn. Aðrir geta séð um að fást við afleiðingarnar“