Örfá atriði um Icesave

Þeirri söguskýringu er haldið ákveðið að þjóðinni úr Valhöll og Hádegismóum að það hafi verið Samfylkingin sem hafi staðið að Icesave og hafi síðan reynt að koma hlutunum þannig fyrir að velta þeirri skuld yfir á almenna borgara, en því hafi svo verið bjargað fyrir horn af dómstólum fyrir tilstilli Framsóknar og Sjálfstæðismanna. Við skulum rifja upp nokkrar staðreyndir.

 

Nánast allur þingflokkur Sjálfstæðisflokksins samþykkti síðasta Icesave samning með formann flokksins í broddi fylkingar og það gerði einnig aukinn meirihluti Alþingis. Þá sögðu þingmenn m.a. að lausn á Icesave-deilunni væri forsenda fyrir að náum sátt við alþjóðasamfélagið, eyða óvissu og rjúfum kyrrstöðu. Stuðla þannig að hagvexti, minnkandi atvinnuleysi og hærri launum.

 

Margir halda því fram að Icesave- skuldin hafi horfið með dómnum, því fer fjarri. Íslenskir skattborgarar greiða þessa skuld, reyndar óbeint því það rennur einfaldlega minna úr þrotabúi Landsbankans inn í ríkissjóð.

 

Auk þessi eru kominn af stað málaferli með kröfu um tífalda vaxtagreiðslu. Icesave- samninginn að vextirnir gætu hækkað um 800 milljarða frá því sem kveðið var á um í síðasta Icesave-samning, en það var einmitt sú áhætta sem meirihluta þingmanna Sjálfstæðisflokksins og aukins meirihluta þingmanna á Alþingi vildu ekki taka þegar þeir samþykktu lcesave-samninginn, eins og kom m.a. fram í ræðum Bjarna formanns Sjálfstæðisflokksins og annarra þingamanna.

 

Í því sambandi má benda mönnum að lesa t.d. ræður núverandi formanns flokksins þegar hann sem þingmaður mælti fyrir Icesave-samningnum og reyndar ættu þeir sem vilja kynna sér málið einnig að lesa ræður Bjarna þegar hann mælti fyrir fyrsta Icesave-samningnum, sem var gerður af Árna fjármálaráðherra í tíð Geirs Haarde, haustið 2008. Sá samningur var reyndar sá alversti af þeim öllum.

 

Úr fundargerðum Alþingis :Til umræðu var 10 ára lán með 6% vöxtum og jöfnum greiðslum. Alþingi 38. fundur 28. nóv. 2008 úr ræðu Bjarna Benediktssonar Sjálfstæðisflokki : „Virðulegi forseti. Mér sýnist nú sé að ljúka umræðu um þessa þingsályktunartillögu og málið sé á leiðinni til utanríkismálanefndar til frekari skoðunar. Hér með er óskað heimildar til þess að leiða til lykta samningaviðræður á grundvelli hinna sameiginlegu viðmiða sem liggja til grundvallar samningaviðræðum sem fara síðan afstað í kjölfarið. Þær voru eins og áður hefur komið fram í umræðunni hér í dag og reyndar áður grundvöllur fyrir því að greiða fyrir afgreiðslu lánsins frá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum.

 

Það er mjög áberandi hér í umræðunni að þátttakendur í henni telja sig sjá það fyrir eftir á að hægt hefði verið að fara aðrar og skynsamlegri leiðir, sem hefðu verið líklegri til þess að valda íslenskum skattgreiðendum inni byrðum en sú leið sem, málið hefur ratað í. Það er vísað til að mynda í lögfræðilegt álit í því samhengi.

 

Ég held að það sé afskaplega mikil einföldun á þessu máli öllu saman að telja í raun og veru að það hafi verið valkostur fyrir íslensk stjórnvöld að standa stíf á lögfræðilegri túlkun og halda henni til streitu, jafnvel fyrir dómstólum, hvort sem það væri á alþjóðlegum vettvangi eða hér heima fyrir íslenskum dómstólum.

 

….Það er alveg ljóst að sú leið sem valin var og sá farvegur sem málið er í núna mun alveg örugglega skila okkur hagstæðari niðurstöðu en við hefðum fengið með því að láta reyna á rétt okkar og ef við hefðum síðan mögulega tapað þeirri þrætu fyrir dómstólum. Það er alveg öruggt.

 

…..Þegar heildarmyndin er skoðuð er tel ég að ekki sé hægt að komast að annarri niðurstöðu en að vel hafi verið haldið á íslenskum hagsmunum í þessu máli.“ Þannig talaði verðandi formaður Sjálfstæðisflokksins.

 

Einnig er ástæða að halda því vel til haga að stóri glæpurinn í aðdraganda bankahruns var þegar Hr. Davíð Oddsson Seðlabankastjóri hafnaði í apríl 2008 tilboði um aðstoð Englandsbanka við að minnka íslenska bankakerfið, ásamt því að Bretarnir buðust til þess að  taka yfir Icesave.

 

Þessi ákvörðun Seðlabankastjóra var óskiljanleg því að á sama tíma gerðu starfsmenn Seðlabankans örvæntingarfulla leit eftir stuðningi erlendra seðlabanka um að afnema með öllu bindiskyldu í útibúum íslenskra banka erlendis og þannig var hlaðið enn frekar í hina ókleifu Icesave snjóhengju.

 

Annað sem við skulum halda vel til haga það er hvernig Icesave varð til í upphafi. Ef forráðamenn Landsbankans hefðu ákveðið að reka bankastarfsemi sína í Bretlandi og Hollandi í þarlendum dótturfyrirtækjum, en ekki sem útibú frá Landsbankanum, þá hefði þessi reikningur vegna Icesave til íslenskra skattgreiðenda aldrei náð inn í sali Alþingis Íslendinga.

 

Þeir sem með þessum hætti framvísuðu vísvitandi Icesave á hendur þjóðarinnar eru : Halldór Kristjánsson og Sigurjón Þ. Árnason, bankastjórar; og Björgólfur Guðmundsson og Kjartan Gunnarsson formaður bankaráðs og fyrrv.framkv.stj. Sjálfstæðisflokksins.

 

Það voru þessir menn sem ákváðu að yfirbjóða innlánsvexti keppinauta í samkeppni um innlán sparifjáreigenda í þessum löndum. Bankinn var undir þeirra stjórn sokkinn í skuldir og þeir börðust við að koma í veg fyrir hrun hans og sóttust eftir erlendu fjármagni.

 

Með því að hafna tilmælum seðlabanka Hollands og breska fjármálaeftirlitsins um að flytja útibú bankanna til Englands og Hollands komu þáverandi forráðamenn Landsbankans beinlínis í veg fyrir að lágmarkstrygging innistæðueigenda hjá Icesave yrði borin af tryggingarsjóðum viðkomandi landa, en ekki íslenskum skattgreiðendum. Á þetta hefði þáverandi Seðlabankastjóri átt að þrýsta, en gerði ekki eins og rakið er hér ofar og Davíð var því meðvirkur í þessari stöðu.

 

Davíð Oddsson ákvað, að því er virðist í samráði við Geir H. Haarde, að lána Kaupþingi 500 milljónir evra, hálfa mínútu í Hrun, haustið 2008. Samtal þeirra um lánveitinguna hefur aldrei verið gert opinbert, þótt hart hafi verið gengið á eftir því, meðal annars af hálfu Alþingis. Í sakamáli gegn fv. stjórnendum Kaupþings er nú upplýst að þetta lán, eða amk. hluti þess, var lánaður til eignalausra eignarhaldsfélaga, sem skráð voru í skattaskjóli á Bresku Jómfrúareyjum. Þetta fé, erlendur gjaldeyrir, var lánað á tíma þegar óttast var að ekki yrði hægt að kaupa eldsneyti og lyf til landsins.

 

Verði ykkur að góðu sjálfstæðismenn, þrátt yfir að heimatilbúnar söguskýringar þá leitar sannleikurinn alltaf upp á yfirborðið. Þið losnið ekki við Icesave og verið ekki að reyna að klína þessu á heiðvirt fólk.