Að selja sig

Það rýrir trúverðugleika fjölmiðils að taka gjald fyrir að birta “fréttir”. Fyrir tæpum tveimur vikum birti mbl.is ítarlega fréttir um Bláalónið í “samstarfi” við Bláalónið. Í dag, 21.02.´18, birtir sami miðill frétt um það sem kallað er fagsýning og verður í Laugardalshöll í mars. Fréttin er birt og unnin “Í samstarfi við: Verk og Vit,” segir miðillinn. Þetta þýðir á mannamáli að Verk og Vit borga Mogganum peninga fyrir að vinna fréttina og birta hana. Þannig fréttir eru ómarktækar sem slíkar.

Þegar upp kemst að fréttamiðill taki gjald fyrir að birta fréttir fer lesandinn að efast um hvaðeina sem í miðlinum birtist. Í miðopnu prentaða Moggans í dag er grein sem ber yfirskriftina Sjálfstæði atvinnurekandinn er lífseigur. Hún hefst svona:

“Í upphafi eru eftirfarandi fullyrðingar:

Báknið virðist uppteknara af því að koma böndum á framtaksmanninn en tryggja aukna samkeppni og stuðla að frjóum jarðvegi fyrir nýjungar og nýsköpun.

Ríki og sveitarfélög leggja steina í götur einkaframtaksins.

Með skipulegum hætti hafa ríkisfyrirtæki sótt að einkarekstri og grafið undan sjálfstæða atvinnurekandanum.

Erlendir auðmenn og Hollywood-stjörnur njóta meiri velvildar stjórnvalda en íslenski framtaksmaðurinn.”

Í fáfræði hefði verið hægt að ímynda sér að enginn væri svo vitlaus að senda frá sér annað eins bull og vitleysu. Og það undir nafninu Óli Björn Kárason og titlinum þingmaður Sjálfstæðisflokksins. En þannig er raunveruleikinn ekki. Það gerðist. Kannski varð þetta gert fyrir greiðslu í peningum, kannski sem kvittun fyrir þegar meðtekinn greiða, … ja, nema einhver hafi stolið nafninu af þingmanninum, eða keypt það.

Af hvaða völdum sem greininn um sjálfstæða atvinnurekandann varð til er ljóst að traust til Moggans mun hrað minnka vegna fréttabrasksins. Reyndar er fleira að gliðna umhverfis blaðið. Þar með talinn sjálfur Flokkurinn. Fyrir fáum dögum lýsti formaður uppstillinganefndar Sjálfstæðisflokksins fyrir borgarstjórnarkosningarnar í Reykjavík því yfir opinberlega að það yrði alls ekki gefið upp hverjir skipuðu önnur sæti en það efsta fyrr en á flokksfundi; nefndarmenn hefðu svarið þess eið.

En.

Eigi að síður birti Moggi dagsins nöfn átta efstu frambjóðenda. Fyrir flokksfundinn. Og, eftir stendur spurning: Eru þetta réttu nöfnin? Og önnur spurn: Hvort var það blaðamennska eða kaupskapur milli blaðs og flokksfélaga sem varð til þess að listinn var prentaður þvert á svardaga?